Kitap: Siyah Damar
Orijinal Adı: Mud Vein
Yazar: Tarryn Fisher
Yayınevi: Aspendos Yayıncılık
Çeviri: Merve Altıparmak
Yayın Tarihi: Kasım 2014
Sayfa Sayısı: 338
Tür: Dark, Romance, Suspense, Mystery, NA
Münzevi yazar Senna Richards otuz üçüncü yaş gününün sabahına uyandığında her şey değişmiştir. Kendisini elektrikli tel örgülerin ardındaki bir kafese tıkılmış ve karların ortasındaki bir eve kilitlenmiş olarak bulan Senna'nın, neden kaçırıldığını öğrenmek için kendisine bırakılan ipuçlarını takip etmekten başka şansı yoktur. Özgürlüğünü geri istiyorsa, dönüp geçmişine bakmak zorundadır. Fakat geçmişi aslında hâlâ hayattadır... Ve onu kaçıran kişi de bulunacak gibi değildir. Kurtuluşu pamuk ipliğine bağlı olan Senna, kısa zaman içinde tüm bunların bir oyun olduğunun fark edecektir. Hem de çok tehlikeli bir oyun. Ve sadece gerçek onu serbest bırakabilir.
(Tanıtım Bülteninden)
Beni tanıyanlar bilir. Hadi çok iyi bilmenize gerek yok bir iki gönderime baktıysanız, favori kitaplarıma göz attıysanız ve Aspendos Yayınevinin paylaşımlarına yaptığım yorumlara denk geldiyseniz bile anlayabileceğiniz gibi ben Tarryn Fisher'ın kalemine hayranım. Kurgusuna, karakterlerine... Kitap karakterlerine kendinden bir şeyler katışına. Beni germesine, şaşırtmasına...
Siyah Damar'ı yeni okumadım. Ama hazır İlik- Marrow- cuma günü çıkıyorken önceden yaptığım yorumu blokta da paylaşmak istedim. Beni Yalanlarımla Sev serisi için de böyle yorumlar hazırlamayı düşünüyorum.
Mud Vein yani Siyah Damar yazarın okuduğum dördüncü kitabı. Beni Yalanlarımla Sev serisiyle zaten yazara hayrandım, aşıktım. Yeri bende ayrıydı. Ama bu kitapla kendini aşmış. Tanrıça misali yerini en tepeye yerleştirmiş. Ne söylesem az, en sevdiğim yazar Fisher.
Yazar olan Sennanın kaçırılıp bir adamla birlikte bir evde alıkonulmasını anlatıyor. Başka bir şey anlatmalı mıyım konu hakkında? Bence daha fazla bir şey bilmeden heyecanlanıp şaşırarak kitabı okuyun. Bilinmezliğin, tahmin edilemezliğin keyfini sürün. Hiçbir tahminim tutmadı. Her cümlede heyecanlandım, gerildim yerimde duramadım. Boğuldum. Çünkü heyecandan, yoğun beklentiden nefes almayı bile unuttum.
Kitabın türü karanlık. Bu türde ne olacağı belli olmuyor. Çünkü yazar rahatsız acıcık da dengesiz olabilir. Senin mutlu olmanı, keyifli keyifli arkana yaslanıp okumana izin vermiyor. Kalbini söküp atıyor, beynini alt üst ediyor. Karakterler çoğunlukla güçlü, cesur, aşık olma konusunda sorun yaşayan tipler bu yüzden yazarın karaktere kendinden bir şeyler kattığını düşünüyorum ve sırf bu yüzden daha ilgi çekici.
Pembe panjurlu evler, beyaz atlı prensler ve tamamen mutlu sonlar beklentileriniz içerisinde olmasın. Tarzı değil. Zaten kitabın teşekkür kısmında kendisinden 'Karanlık' ve 'Siyah Damar' diye bahsediyor. -teşekkür kısmını bile okudum. o derece.- Dark türünde okumayı en sevdiğim yazar, zihninin içinden geçen uğultuları bile merak ettiğim, bunları öğrenebilmek için delireceğim yazar.
" Tüm hayatın boyunca sessiz biri oldun. Tanıştığımızda sessizdin, acı çektiğinde sessizdin. Ben de öyleydim, biraz. Ama senin gibi değil. Sen durağansın. Ve ben seni hareket ettirmeye çalıştım. İşe yaramadı. Ama bu senin hareket ettiremediğin anlamına gelmiyor. Söylemediğin her şeyi duydum. O kadar yüksek sesliydi ki görmezden gelemedim. Sessizliğin, Senna. Sessizliğin çok yüksek sesli."
Bütün bir kitap boyunca okuru mahvetmesinin haricinde o son çok çok ağır. Ama dediğim gibi bu hikayeye de bu karaktere de daha başka bir son beklenemezdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder